Tortolon e Bringuièr faguèron enquesta, dins las annadas 1870. Mas s'arrestèron a mièg-camin, e manquèron de parçans.
Lor mapa se tròba escanerizada sus Wikimedia Commons (ligam).
La particion de Romània (l'espaci que s'i parlèt latin) dins mai d'una lenga es una sciéncia ja vièlha e pas gaire exacta. Aital lo soís Walter Von Wartburg delimitèt un limit Nòrd de la Galloromània miegjornala que totes sonan "linha de Von Wartburg".
Lo quite Pierre Bonnaud, en tot càser dins sa "mièjoromanicitat", publiquèt dins sa tèsi de 1981 aquela mapa (que se tròba sul sit de la comuna de Souvigny en Barbonés: ligam).
Avèm colorizadas las linhas. La linha 1 correspond a la linha de Von Wartburg: limit septentrional de l'occitan vièlh a l'auta edat mejana. La linha 2 es lo limit de l'occitan vièlh al s. XIII. La linha 3 es lo limit actual. La linha 4 es lo limit entre francés e arpitan. La linha 5, mai interessanta, aficha un recuol de l'occitan fàcia a l'arpitan dins Moriana e una part del Piemont (Bassa Val Duèira...) Se pòt tanben notar l'imprecision del limit oriental de l'occitan (e tanben l'abséncia de limit clar de l'auvernhat...)
Avèm tanben l'article suls limits linguistics en Peitau de Jakob Wüest ("Sprachgrenzen im Poitou", Vox Romanica, 28, 1969, per lo legir es aicí) que dona un limit septentrional dels occitanismes emai un limit central en Peitau.
